Крыніца публікацыі: Роднае слова. – 1996. – № 4. – С. 13–27; – № 5. – С. 24–29.
Іван Якаўлевіч Навуменка (1925–2006) – беларускі літаратуразнавец, крытык, педагог, празаік, грамадскі і дзяржаўны дзеяч, доктар філалагічных навук, прафесар, акадэмік НАН Беларусі, народны пісьменнік Беларусі, заслужаны дзеяч навукі Беларусі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, скончыў завочна філалагічны факультэт БДУ (1950), потым – аспірантуру пры БДУ (1954), працаваў на кафедры беларускай літаратуры БДУ (у 1958–1969 – старшы выкладчык, дацэнт, з 1969 – прафесар, у 1972–1973 – загадчык кафедры), з 1973 па 1982 г. – дырэктар Інстытута літаратуры імя Янкі Купалы АН БССР, у 1982–1991 гг. – віцэ-прэзідэнт АН Беларусі, аўтар шматлікіх літаратуразнаўчых прац, сярод якіх: «Янка Купала: духоўны воблік героя» (1967), «Якуб Колас: духоўны воблік героя» (1968), «Якуб Колас: нарыс жыцця і творчасці» (1982, 2003), «Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч» (1992), «Змітрок Бядуля» (1995, 2-е выд. – 2004), «Максім Багдановіч» (1997), «Ранні Кузьма Чорны» (2000) і інш., выйшлі Зборы твораў у шасці (1981–1984) і дзесяці (2012–2017) тамах.
Электронны варыянт артыкула падрыхтаваны да 100-годдзя з дня нараджэння І. Я. Навуменкі і 80-годдзя Вялікай Перамогі.
